1st - wywiad z Megumi-chan

Witajcie. To mój pierwszy wywiad... nie wiem jak mi poszedł, więc proszę o opinie. Bardzo proszę.

Judith: Dobrze, to zaczynamy! Witaj.. czujesz jakieś ciekawe emocje przez zbliżający się wywiad?

Megumi-chan: Witaj :D Można powiedzieć, że się trochę stresuje, bo aż głupawki dostaje xd Ale to pomińmy.

J: Dostawać głupawki ze stresu to dość ciekawe uczucie. Sama go doświadczyłam. Może zacznijmy od tego - co sprawiło, że wymyśliłaś historię Ayano?

M: I tu bez zastanawiania się. Szacunek. Uznałam Itachiego jako wspaniałego, godnego bohatera, który naprawdę wyrył dziurę w moim sercu. Właśnie z tego powodu utworzyłam tą historię. Chciałam odtworzyć jego życie, ukazać je trochę w inny sposób, niż zrobił to sam Kishimoto.

J: A Ayano? Jest wzorowana na twoim charakterze, czy może wymyśliłaś ją od zera?

M: Chciałam ją trochę przybliżyć do naszego głównego bohatera - Naruto. Aczkolwiek doszłam do wniosku, że to trochę nietypowe, nie oryginalne. Ciągle pracuje nad tą dziewczyną, ciągle ją udoskonalam.

J: Ona jest "shinigami"... znaczy, kim?

M: Jest to ród, który sama stworzyłam i dodałam do świata Naruto. W innych mangach, czy anime, shinigami są przedstawiani jako zwolennicy Boga, jego poplecznicy, którzy oceniają czy dana dusza ma pozostać na ziemi, czy wstąpić do bram niebios. Tak jest np. w "Kuroshitsuji". Ja przedstawiam ich jako shinobi, którzy mają własne, specjalne kekkei genkai. Są troszkę przybliżeni do bogów śmierci z innych anime, aczkolwiek podmieniłam ich przywileje.

J: I mieszkają w Wiosce Ukrytej w Kwiatach... dlaczego akurat tam?

M: Mój blog jest przedstawiany tak samo jak manga "Naruto" tylko z perspektywy innych bohaterów. Nie chciałam dodawać niczego, co by odmieniło fabułę. Nie wiem jak to wytłumaczyć. Chciałam spróbować dać innym wrażenie, że moje opowiadanie mogłoby mieć miejsce w mandze. Naprawdę trudno to opisać. Dlatego umieściłam ród shinigami w innej wiosce. Ponieważ nie wspominano o nich w Konohagakure. Może chciałam ich porównać do czegoś? Sama nie wiem.

J: A skąd pomysł na postać Asoki? Gdy czytałam opis bohaterki - ona nie lubi dzieci a jest nauczycielką akademii. Dlaczego akurat tak?

M: No więc.. xD Postać ta jest skierowana do mojej przyjaciółki pod tym samym nickiem. Racja, nie lubi dzieci. Chciałam zrobić z niej bohaterkę, która pomimo swych trudności idzie dalej przed siebie. Nawet jeśli nie przepada za uczniami, to nadal próbuje stłamsić w sobie tą nienawiść. Chciałam również zrobić z niej lekką rywalkę Ayano. Może nie do końca - rywalkę, źle to ujęłam - ale osobę, która kłóci się, ale i tak zawsze jest blisko. Ayano i Asokę można porównać do Naruto i Sasuke. Aczkolwiek nie skupiam się całkowicie na nich, tylko na związku pomiędzy białowłosą, a Itachim.

J: Teraz takie pytanie... na które nie musisz odpowiedzieć, ale możesz... kim będzie Kenji?

M: Ach. Małe spojlerki się tu pojawią xD Na początku chciałam zrobić z niego przyjaciela Ayano, lecz niedawno doszłam do wniosku, że jego charakter mu na to nie pozwala. Będzie to postać trochę odmienna od... w ogóle od całego Naruto. Kenji to rudowłosy chłopiec, który z pozoru jest miłym, sympatycznym młodzieńcem. Zaś jego prawdziwe oblicze jest kontrastem maski, którą nakłada. Lekko wybuchowy, często podirytowany. Mało cierpliwy. Można go porównać do Mariyi Shidou z Maria + Holic <dziwny przykład xd pewnie ktoś już się domyślił, że to shoujo ai xd>. Podsumowując jest sadystycznym aroganckim samolubem, którego uwielbiam xd Z takimi nie da się nudzić ^.^''

J: Co ja to jeszcze chciałam... a! Dlaczego podzieliłaś całą historię na trzy części?

M: Krótko i na temat - jak to mówi mój wychowawca xd W każdej z części będzie przedstawiony inny bieg wydarzeń. W pierwszej ujawniłam Ayano i Itachiego jako małolatów, którzy świeżo wyszli z akademii. Opisałam tam początek wszystkiego, czyli jak się zaczyna ich przyjaźń. W drugiej zaś zaprezentowałam bohaterów już jako nastolatków. Kiedy to Itachi wybił swój klan. To chyba będzie tragiczna część xD ^.^'' A trzecia będzie małą zagadką. Nie chcę jej teraz sportretować, bo zepsułabym niespodziankę czytelnikom xd

J: To teraz zadam takie pytanie z innej beczki - za co lubisz Naruto?

M: 1. Jest to moje pierwsze anime jakie obejrzałam. Po raz pierwszy natknęłam się na niego w dzieciństwie. Do teraz tkwi w mojej głowie. 2. Fabuła, która oryginalnością wspięła się na szczyt listy najlepszych mang shounen, również do mnie dotarła. Jest dla mnie czymś więcej niż tylko hobby, czy japońską bajką. Uczucia, które Masashi próbował przekazać czytelnikom w jakiś sposób do mnie dotarły. Tak, że pokochałam jego twór. Może wydaje się to dziecinne, ale ta historia po prostu ujęła mnie za serce, nie chcąc puścić. W swym życiu oglądnęłam wiele anime, ale Naruto będzie zawsze tym najlepszym. Nie tylko bohaterzy, którzy grasują w mojej głowie, ale też same emocje, które odczuwam jak tylko sięgam po tomik.

J: Rozumiem, zę twoją ulubioną postacią jest Itachi... jest jeszcze ktoś, kogo możesz z nim porównać?

M: Nie sądzę, aby był ktoś jeszcze, kogo traktuję tak jak jego. Chociaż nie mówię, że to jest jedyna postać, którą zwyczajnie lubię. Ubóstwiam wszystkich ze świata Naruto. Poczynając na moim mężu - Itachim, a kończąc na wkurzającej Sakurze xd Tak, przepadam za tą irytującą różowowłosą xd Możecie mnie zatłuc xd. Natomiast nie toleruję Kabuto. To jest wyjątek. Jednakże Itachi jest tym "number one" xd. Jak już się domyśliłaś xD

J: Jej, ludzie co wy macie do Kabuto? Ja go lubię...

M: Po prostu wkurza mnie to, że jest takim drugim Orochimaru xd Skopiował od niego wszystkie jego techniki, a nawet spróbował wyglądem mu dorównać xd

J: Ale... < chce coś powiedzieć, ale rezygnuje > nieważne. A twoje ulubione paringi?

M: Widzę, że to pytanie często pojawia się w wywiadach xD Nie mam szczególnie ulubionego, toleruję każdy jaki tylko stanie mi na drodze xd No może wykluczając jednego. ItaSaku.  Nie chce, żeby ta irytująca dziewczynka związała się z moim mężem xd Już wolę ItaSasu. Tak, jestem zazdrosna o swojego męża xD. Oj, powtórzyłam się ^.^''

J: Teraz moje pytanie, które... no zadaję je z ciekawości... oglądałaś anime Death Note?

M: Tak, oglądałam xD Ale utknęłam na trzydziestym pierwszym czy drugim odcinku. Jakoś ciężko mi się zabrać za ciąg dalszy xd Nie tylko brak czasu spowodowany szkołą, ale także zanik chęci xd

J: Skoro w miarę się orientujesz, to co sądzisz o paringu "L x Raito"?

M: Pytasz uzależnioną od yaoi wariatkę xD Powiedziałam, że toleruję każdy paring, tyczy się to również L x Raito. A co się z tym wiąże, chętnie czytam o nich FF xd

J: A wolisz L czy Raito? Znaczy, kogo bardziej lubisz...

M: W zupełności L'a. Raito jest dla mnie trochę denerwującą postacią. Chyba przez całe Death Note zmagałam się z nim. Irytował mnie na każdym kroku. Szaleńczy prostak xd

J: Ha ha witaj w klubie xD. A może masz jakieś jeszcze inne ulubione anime?

M: Mam ich sporo, nawet nie umiem wyliczyć xD Może wymienię te 4, które dodałam do ulubionych na myanimelist. Kuroshitsuji, Death Note, Soul Eater, Devil Survivor 2 The animation… nie będę się rozpisywać, bo by mi to wieki zajęło xd

J: To ja zadam jeszcze pytanie o te anime co je znam... Kuroshitsuji... za co lubisz akurat to anime?

M: Za klimat. Jest to anime przepełnione mrokiem, który tak uwielbiam. Kocham wprost. Jest mało tak dobrych anime, a to naprawdę zasługuje na ocenę 10/10. Nie tylko świetne postacie, które kocham - choć nie porównuję ich do bohaterów z Naruto - ale też fabuła, która tak mnie wkręciła, że mogłabym to anime oglądać bez przerwy xD A gdy je oglądam, to zawsze się podniecam xd

J: Zauważyłam, że jesteś również aktywna na szabloniarni „Land of Grafic. Dlaczego robisz szablony?

M:Robię je dlatego, że chciałabym "upiększyć" każdego bloga, na którym zawarte są opowiadania. Każda książka ma okładkę (niewiarygodne, nieprawdaż?), która wprowadza czytelnika do świata fabuły oraz pozostawia za sobą jeszcze większą chęć jej przeczytania. Bo przecież kto chciałby przeczytać powieść z poniszczoną, brzydką, szarą okładką, na której widnieje tylko sam tytuł? Nie zapominając też o autorze, oczywiście.

J: A jak ci się uczyło to robić? Znaczy... czy gdy się uczyłaś, były rzeczy, które sprawiały ci trudność?
Czy miałaś problemy? A może nauka przyszła ci bardzo łatwo?

M: Na początku zawsze występują jakieś niezgodności, problemy... wszystko jest takie zielone, a do perfekcji dochodzi się po dłuższym czasie. Szablony zaczęłam tworzyć od kwietnia tego roku. Także od jakiegoś czasu nad tym siedzę. Oczywiście ciągle polepszam swoje umiejętności. Wówczas kiedy zaczynałam, wszystko było dla mnie nowe, niczego nie ogarniałam, a moja nauczycielka musiała mi po tysiąc razy wszystko tłumaczyć xD No, nie bez przesady. Aż taka nieogarnięta to ja nie jestem xd. Teraz wszystko przychodzi mi z łatwością, jak to się mówi: bułka z masłem xD

J: Ja też próbowałam.... nic nie wyszło xD.

M: Ach, bo to trzeba próbować, próbować i jeszcze raz próbować xd Nie ma że za pierwszym tygodniem już się wszystko umie. Potrzeba czasu.

J: I czas na ostatnie pytanie... które anime uważasz za "ponadczasowe"? Takie, które zapadło ci na zawsze w pamięci?

M: Jest wiele takich anime. Ale mam szczególnie jedno, które często oglądałam jako dziecko. Naruto. Aż do teraz je wspominam. Oczywiście nadal przy nim jestem, bowiem druga seria nadal trwa. Tak samo jak i manga. Sama nie wiem dlaczego je tak kocham. Jest to typowy shounen, czyli anime przeznaczone raczej dla chłopaków. A ja, dziewczyna, po prostu się w nim zakochałam xd Ale pewnie nie jestem jedyną ^.^

J: A jakieś inne? Nie koniecznie z dzieciństwa?

M: Zdecydowanie Kuroshitsuji. Od tego właśnie zaczęłam jako prawdziwy fan anime. Genialni bohaterowie, świetna fabuła, mroczny klimat, który przede wszystkim trzeba brać pod uwagę, wpadający w ucho soundtrack - nie zapominając o openingach czy endingach, które ciągle sobie nucę pod nosem. Te anime po prostu nie ma wad! No może jedno. Fatalne zakończenie : / Domagam się trzeciej serii!! xD

J: Nie tylko ty! Też chcę trzecią, no! xD

M: Trzeba pojechać do Japonii i zatłuc autorkę xD
J: I TO JAK NAJSZYBCIEJ!

I tym miłym, albo i nie, akcentem czas zakończyć wywiad. Było bardzo miło.

M: A, to prawda. Nie wiem co mam powiedzieć pod koniec... może: to był jedyny wywiad w moim życiu? xD I jestem z niego zadowolona. Pytania były interesujące, czasami się wahałam jakiej udzielić odpowiedzi xD Ale jakoś dotarliśmy ^.^''

J: Yeah! Pozdrawiam cię i twoją szkołę... też o.o

M: Haha xD Dzięki i nawzajem ; *