Dwunasty wywiad :-)

Witam was moi mili.... Cóż, zapewne każdy pamięta mój jedenasty wywiad, w którym obraziłam Sasuke i w ten sam sposób fanów Sasuke jak i Sakury... Bardzo chce ich za to przeprosić! I to nie są takie przeprosiny, że tylko mówię słowo " przepraszam".... Lecz szczere przeprosiny. Nie chciałam w tamtym wywiadzie nikogo obrazić, więc jeszcze raz przepraszam.........
A teraz do wywiadu! Cóż, ten wywiad będzie od naszej pierwszej rozmowy wraz z wyjaśnieniem dlaczego ja przeprowadzam.... Tak więc zapraszam do nas Melodineju Hitsume z Alice w krainie akatsuki

Akari: Hej. Jestem Akari z Wywiadów z autorami blogów o tematyce Mangi&Anime. Złożyłaś zamówienie u Samanthy, lecz odeszła z bloga i doszłaś do mojej kolejki.

Bardzo miło mi cię poznać :)

Melodineju: Witam :) Tak słyszałam słyszałam ;) W końcu się doczekałam :P Heh :) Mi również miło cię poznać :)

Ak: A więc możemy zaczynać? Jeśli tak, to bardzo mnie to cieszy....

W takim razie. Witam cię moja droga. Jest jakiś stresik? Albo lęk, przed mymi pytaniami?

Me: Witam ;) Bardziej ekscytacja :D 

Ak: To się z tego bardzo cieszę. Postaram się, aby był on dla ciebie przyjemny. I abyś mi tu nie zasnęła! < śmiech >

A więc zaczynamy! < pociera rączki >
Obecnie przeczytałam opisy postaci z twojego bloga, i powiem ci, że mnie zaciekawiły. Powiedz, co skłoniło cię do zaczęcia pisania i tworzenia bloga.

Me: Hmm, do stworzenia zachęciła mnie moja dawna znajoma (niestety już nie utrzymujemy kontaktu :/). Namawiała mnie i pokazywała, że tak naprawdę nie ma czego się bać :) (bo strasznie obawiałam się odrzucenia przez innych...) A ogólnie do pisania, zachęciły mnie inne bloggerki :P Wystarczy popatrzeć z jaką radością piszą nowe rozdziały, jak starają się, aby czytelnik był zadowolony z tego co napisały. Po prostu chciałam zobaczyć jak to jest pisać własną historie i fabułę, uszczęśliwiając przy tym nie tylko siebie, ale i innych :) 

Ak: O.o . Muszę ci powiedzieć, że sam początek jest trudny. Lecz to co potem się dzieje, sprawia przyjemność. A teraz co cię skusiło do napisania bloga o tej tematyce?

Me: Masz stu-procentową racje, co do trudności początku.:/ 

Hmmm... Dlaczego ta tematyka? To bardzo proste. Oglądałam sobie ,,Naruto" i za każdym razem, gdy kładłam się spać wymyślałam własne historie, które ciągnęłam, póki w tym anime nie pojawiło się Akatsuki. Od tamtego czasu wszystkie nocne pomysły były związane z nimi :P Moje szczególne za interesowanie przyciągnął Sasori, którego - do czasu obecnego - jestem wielką fanką *-* A to się jedno znaczny z tym, że musiałam pisać o jakiejś dziewczynie w Akatsuki :D 

Ak:  Cóż.... Ja jestem wielką fanką Nagato < to mój przyszły mąż >

Ale ja przestanę o tym mówić....

A właśnie! Z opisu bohaterów, to Yahiko był przywódctwą, a mój Nagato zginął , więc moje pytanie dlaczego?

Me: Cóż... Po raz pierwszy gdy w ekranizacji zobaczyłam Yahiko, zakochałam się <3 (To moja druga miłość, zaraz po Sasorim :P) Kiedy dowiedziałam się, że on umarł... Nie mogłam tego znieść, więc ustaliłam, że w moim opowiadaniu będzie żył :D No, a też nie chciałam psuć wątku, że ktoś ze wspaniałej 3 przyjaciół umarł... Mogłaby na tym ucierpieć fabuła :/ Dlatego MUSIAŁAM uśmiercić Nagato... Inaczej nic nie trzymałoby się kupy :/ 

Ak: < płaczę w poduszkę >

Ale wybaczę ci, bo też lubię Yahiko. A co do facetów z " Naruto" , to masz swoje "Złote Trio"?

Dla wyjaśnienia to trzech facetów z tego anime, których wielbisz :)

Me: Ale ja przepraszam... ;_; xd

Złote Trio... Owszem mam :) Należy do niego: Sasori (<3) Yahiko (<3) i Deidara (<3) Moi kochani *-*

Ak: A mogę wiedzieć dlaczego to właśnie oni, podbili twe serce?

Me: Sasori za swoją nieziemską urodę <3

Yahiko za marzenia, za którymi dążył i za ciałko <3

Diedara za swój wybuchowy, a zarazem pociągający charakter <3 :3

Ak: O.o 

Cóż niezłe odpowiedzi:-)
A czy masz czasami ochote to wszystko rzucić?

Me: Rzucić? To co już osiągnęłam? Oczywiście, że nie :) Fabuła, którą wymyśliłam była przypadkowym pomysłem, który okazał się wbić w serca czytelników. Jak dla mnie to jest nie lada wyczyn i nie chciałabym tego zaprzepaścić. Niestety, ale życie osobiste w połączeniu z liceum ogranicza mi czas wolny przez co napisanie jednego rozdziału w tydzień jest dla mnie niemożliwe... 

Ak: Świetne podejście! Ja jeszcze nie wiem jak to jest być w liceum. Do tego mam jeszcze dwa lata <śmiech>

Ale ważne, że jakoś ci się udaje :D

Masz jakieś sposoby na wenę. Gdy ci jej brak.

Me: Zobaczysz, że to nic fajnego :p ... W sumie nie, fajnie :) xd Ale za mało czasu, żeby zrobić kilka rzeczy jednego dnia :/ 

Kiedy mi brakuje weny, po prostu nie pisze. Nie ma na mnie sposobu :/ Czekam, aż sama zawita, a najczęściej przejawia się, jako dłuuga scena, do której zanim wszystko dojdzie musi się po komplikować :d Takie jest moje myślenie, w szczególności, że lubię rzucać kłody pod nogi moim bohaterom :) 

Ale nie ma z czego się cieszyć... Czasem ta "wena" przynosi, albo złe pomysły, albo wgl. nie daje mi żadnych pomysłów :/ Nie znalazłam jeszcze na to sposobu, ale pewnie po dłuższym pisaniu coś zauważę :p  

Ak: Aha.... Cóż... Ja już się czuje jakbym była w liceum, z brakiem czasu. Poniewarz prowadzę kilkanaście blogów, więc.... Czasu mało...

To już ostatnie pytanie < płaczę w ramię Nagato >

Czy masz swój wzór do naśladowania w jakieś sytuacji życiowej? Czy są dla ciebie przykładem, pomagają w trudnych chwilach życiowych?

Me: Prowadzenie kilku blogów jest bardzo dobrym porównaniem :p 

Wzór do naśladowania... Raczej nikogo takiego nie mam. Sama dla siebie jestem autorytetem (ale to arogancko brzmi...) i nie lubię kiedy ktoś naśladuje inną osobę, co się równo znaczny z tym, że sama tego nie robię :) Oczywiście to moje zdanie. Inni mogą uważać inaczej :p Ale jest osobą, która jest dla mnie przykładem jest... Moja mama i nikt inny <3 Zawsze mi dokopie kiedy mam doła, jednocześnie mnie z niego wyciągając no i jest the best <3 (tak wiem, jestem troszeczkę dziecinna xD) 

Ak: Wcale nie jesteś dziecina :)

Gdybym ja miała podać swój wzór do naśladowania z rodziny, to byłaby moja zmarła babcia.

Bardzo ci dziękuje za tak przyjemny wywiad < lekki uśmiech ze łzą w oku >
Czas się pożegnać < widownia płaczę >
I życzę ci powodzenia w nauce, oraz dużo zdrowia, mocnej psychiki przed testami i oczywiście dużo weny :)

Mam nadzieje,  że cię nie zanudziłam < śmiech >

Do widzenia < macha >

Me: Wywiad był bardzo przyjemny, za co także dziękuje :) 

Tobie życzę powodzenia w dalszych rozmowach z autorkami :p Może będą szybciej odpisać niż ja... :d 

Papa! ;D <macha> :3  

Ak: <śmiech> Papa

~~~~

A więc wywiad zakończony. Podobał się? A teraz coś co może was rozśmieszyć  <Link>

Pozdrawiam :D I powodzenia w szkole